Zez to nie tylko kwestia wyglądu, ale może też uprzykrzać życie. Poza tym, uniemożliwia wykonywanie niektórych zawodów, prowadzenie pojazdów czy uprawianie sportów. Utrudnia też wykonywanie pracy, bo powoduje poczucie zmęczenia przy pisaniu i czytaniu oraz negatywnie wpływa na postrzeganie przestrzenne, a także właściwą ocenę odległości. Może też powodować bóle głowy i oczu. To wszystko powoduje, że powinien być on leczony. Z tego artykułu dowiesz się jakie są rodzaje zeza, jakie są jego przyczyny i czy jest to problem występujący jedynie u dzieci.
Zez – czym jest i jakie są jego rodzaje?
Zez występuje u dzieci, ale może się pojawić również u osoby dorosłej. Choroba ta polega na nierównoległym ustawieniu gałek ocznych. Może być wrodzony i nabyty. Wyróżnia się następujące rodzaje zeza: zez porażeniowy, ukryty, pozorny, jawny towarzyszący, oczopląs i wrodzone zespoły zaburzeń narządu ruchu gałki ocznej. Najczęściej występująca postać zeza to zez towarzyszący. Ta odmiana choroby dzieli się na: zez skośny, zbieżny, rozbieżny, zez ku górze i zez ku dole.
Dlaczego powstaje zez i czy może się pojawić u dorosłego człowieka?
Wśród głównych przyczyn powstawania zeza wymienia się czynniki genetyczne, wady wzroku, choroby ośrodkowego układu nerwowego lub gałki ocznej czy schorzenia mięśni ocznych. Jednak nie zawsze udaje się ustalić przyczynę tej choroby. Zez u dziecka jest wyleczalny, gdy odpowiednio wcześnie zacznie się terapię. Najlepiej podjąć leczenie już przed 4. rokiem życia dziecka. Zez może też się pojawić nagle u osoby dorosłej. W takiej sytuacji również należy udać się do lekarza.
Jak można leczyć zeza?
Odpowiednio dobrane leczenie może usunąć uciążliwe objawy i zaburzenia wzroku. Można przeprowadzić zabieg operacyjny, zwłaszcza w przypadku zeza pionowego, skośnego lub towarzyszącego. Okulista zdiagnozuje rodzaj nieprawidłowości i zaproponuje odpowiednie leczenie. Zbada ostrość widzenia, określi kąt zeza, wykona badania dna oka i sprawdzi zakres ruchów oczu. Gdy pacjent skarży się na bóle oczu i głowy oraz podwójne widzenie, można wtedy zastosować okulary pryzmatyczne lub toksynę botulinową, która zmniejsza napięcie mięśni. Przy podjęciu leczenia najważniejsze jest to, aby zacząć je możliwie jak najwcześniej. Z tego powodu warto dbać o profilaktyczne wizyty u lekarza okulisty, zwłaszcza po ukończeniu 45. roku życia.
