Zaćma jest bardzo częstą chorobą oczu, która pojawia się przede wszystkim u ludzi w podeszłym wieku. Trzeba jednak pamiętać, że może ona również występować u ludzi młodych, a nawet u dzieci. Choroba u każdego rozwija się inaczej – niekiedy trwa to kilka miesięcy, a czasem na jej rozwój konieczne są lata. Jej efektem jest znaczne pogorszenie się wzroku.
Przyczyny powstawania zaćmy
Soczewka oka zbudowana jest tak, aby mogła skupiać promienie świetlne dokładnie na siatkówce. Od takiego ułożenia światła zależy to, czy widzimy ostro czy nie. Kiedy jesteśmy młodzi soczewka jest przezroczysta, elastyczna, co powoduje, że zazwyczaj świetnie widzimy z bliska i daleka. Jednakże po czterdziestce traci ona elastyczność, a co za tym idzie pogarsza się jakość widzenia. Na przyspieszenie rozwoju zaćmy ma również zanieczyszczenie środowiska, palenie papierosów, nieprawidłowa dieta, czy brak odpowiedniej ochrony przeciwsłonecznej oczu. Zazwyczaj złe widzenie korygują okulary, jednakże jeśli oprócz degradacji soczewki towarzyszy zaćma konieczne jest wprowadzenie poważniejszego leczenia. Pierwsze objawy zaćmy to zamglenie obrazu oraz obniżenie kontrastu i ostrości widzenia. Kolejnym etapem jest dostrzeganie jedynie niewyraźnych kształtów, a najbardziej rozwiniętym widzenie jedynie plam światła. Nieleczona zaćma może prowadzić do całkowitej utraty wzroku.
Leczenie zaćmy
Aby poprawić jakość widzenia w przypadku zaćmy konieczne jest usunięcie zmętniałej soczewki i wszczepienie sztucznej. Taki prosty i skuteczny zabieg operacyjny wykonuje się w każdym stadium choroby. Sztuczne soczewki są bardzo dobrze tolerowane przez organizm pacjenta. Nowoczesne soczewki wyposaża się w filtr UV i lepsze parametry pozwalające na dobre widzenie. Od razu po operacji można się normalnie poruszać, kręcić głową, bez obawy, że soczewka wypadnie. Przez kilka dni nie powinno się jednak dotykać, ani moczyć oka, na którym przeprowadzono zabieg. Dzięki temu unikniemy wprowadzenia infekcji. Do operowanego oka zakrapia się ponadto krople z antybiotykiem.
