ul. Stawowa 12
Wrocław

Topografia rogówki – na czym polega i kiedy wykonać to badanie?

Topografia rogówki

Komputerowa keratometria, czyli topografia rogówki jest to badanie kształtu rogówki, podczas którego tworzona jest barwna mapa lokalnych krzywizn rogówki oka. Na jej podstawie okulista może zdiagnozować oraz ocenić ewentualne nieprawidłowości rogówki.

Kiedy zalecana jest topografia rogówki?

Topografia rogówki jest to niezbędne badanie w procesie dopasowywania sztywnych soczewek kontaktowych, które korygują szereg wad wzroku, jak astygmatyzm nieregularny wywołany np. stożkiem rogówki czy urazami. Sztywne soczewki kontaktowe korygują także wysokie wady wzroku takie jak krótkowzroczność i nadwzroczność. Topografia rogówki jest to badanie niezbędne przed wykonaniem zabiegów laserowych na rogówce czy laserowej korekcji wad wzroku. Topografia rogówki pozwala również ocenić stan rogówki po wykonanym zabiegu. Mapę rogówki wykorzystuje się również do obliczania mocy soczewki wewnątrzgałkowej, która wszczepiana jest do oka podczas operacji usunięcia zaćmy.

Dzięki topografii rogówki można zdiagnozować pooperacyjne lub pourazowe deformacje rogówki, astygmatyzm oraz stożek rogówki z oceną stopnia jego zaawansowania i ewentualnego postępu.

Jak wygląda badanie?

Keratometria jest badaniem całkowicie bezbolesnym i nieinwazyjnym. Podczas badania pacjent opiera brodę i czoło na podpórce przed  oświetloną czerwonym światłem czaszą, która pokryta jest współśrodkowymi, czarnymi pierścieniami odbijającymi się na rogówce w trakcie badania. Ważne, by pacjent podczas badania patrzył  na centralnie umieszczone światło. Odbicia pierścieni na rogówce, ich szerokość oraz zniekształcenia są rejestrowane i analizowane komputerowo. Następnie przeliczane są na promienie krzywizny rogówki. W ten sposób powstaje kolorowa mapa rogówki, która może być przedstawiona dwu- lub trójwymiarowo. Oprogramowanie aparatu umożliwia bardzo szczegółową analizę matematyczną powierzchni rogówki, opartą na szeregach Fouriera oraz wielomianach Zernicke’a. Analizą powstałych map zajmuje się okulista, który na ich postawie ustala plan operacji lub leczenia.