Nieprawidłowości układu krążenia oraz choroby naczyń krwionośnych są bardzo niebezpieczne dla zdrowia, a nawet życia człowieka. Aby zapobiec ich rozwojowi warto wykonywać niezbędne badania, dzięki którym możemy zlokalizować źródło problemu oraz wad tętnic i żył. Przykładem takiego badania jest angiografia, czyli obrazowanie medyczne pozwalające unaoczni wnętrze naczyń krwionośnych.
Angiografia – definicja
Angiografia to badanie obrazowe mające na celu ocenę drożności i kondycji naczyń krwionośnych oraz dokładne zlokalizowanie ewentualnych zwężeń i uszkodzeń. Badanie opiera się na uwidocznieniu żył i tętnic poprzez podanie środka kontrastowego, który jest nieprzepuszczalny dla promieni rentgenowskich, przez co możliwe jest wykonanie zdjęć niezbędnych do późniejszej analizy. Wskazaniami do wykonania angiografii są choroby tętnic, zakrzepica żył, podejrzenia zatoru, zawał serca oraz wady rozwojowe naczyń krwionośnych.
Przebieg angiografii
Przed badaniem lekarz przeprowadza wywiad z pacjentem na temat przebytych wcześniej chorób oraz ewentualnych alergii. Wykonywane są również laboratoryjne oraz biochemiczne badania krwi m.in. morfologia i kreatynina. Do badania pacjent powinien zgłosić się na czczo oraz z ogolonymi pachwinami, przez które można wprowadzić cewnik do naczyń krwionośnych. Miejsce to zostaje zdezynfekowane, a następnie miejscowo znieczulone. Następnie do naczynia krwionośnego wprowadza się cewnik, a jego położenie jest stale monitorowane przez lekarza dzięki obrazowi rentgenowskiemu. Gdy dotrze do właściwego miejsca, kilkakrotnie podawany jest płynny środek kontrastowy, który miesza się z krwią. Dzięki temu możliwa jest dokładna obserwacja budowy i drożności tętnic i żył. W trakcie wykonywania angiografii tworzony jest krótki film z monitora rentgenowskiego, przez co lekarz jest w stanie odtworzyć wynik badania zaraz po jego zakończeniu. Następnie cewnik zostaje usunięty z naczynia, a miejsce ukłucia zabezpieczone opatrunkiem uciskowym.
